Ook dit jaar was de WereldLichtjesDag viering in Best weer een geslaagde bijeenkomst. Een kleine, zeer betrokken groep mensen kwam bijeen in de sfeervol verlichte Protestantse kerk aan de Julianastraat-Zuid om overleden kinderen (van alle leeftijden) te gedenken.
Siep Weiland speelde prachtig piano, Annemie Louwes las een mooie tekst voor en de gastvrouwen Willemien, Caroline en Hanny verzorgden de rest van het programma.
De aanwezigen konden verder kijken naar toepasselijke foto's en luisteren naar (en meezingen met) speciale WereldLichtjesDag liederen. Uiteraard noemden wij de namen van de zo betreurde kinderen. Ook werden er kaarsen ontstoken en konden de aanwezigen een persoonlijke boodschap rondom een waxinelichthouder bevestigen.
Ter afsluiting stond iedereen hand in hand rondom de tafel met kaarsen en maakte contact met elkaar.
Na afloop werd er nagepraat, onder het genot van een kopje thee of koffie. Men wisselde ervaringen uit en de reacties waren overwegend positief. De organisatoren danken allen die aan deze viering meewerkten en/of deze mogelijk maakten.
Geïnteresseerden kunnen de viering terugluisteren via deze link:
Hieronder kunt u enkele gebruikte teksten en gedichten lezen. Andere teksten zijn op te vragen bij Willemien Jansen, wjansenvdscheur@gmail.com.
'Je maakte haar gereed, want ze ging nu zonder ons, ze moest voor het eerst alleen op reis, ja zo meteen werd ze opgehaald. Je waste haar, je oliede haar huid, je trok haar schone kleertjes aan, tot het klaar was en er niet meer te doen viel voor je. En plotseling waren je armen zo leeg, je tilde het lichaampje op en klemde het tegen je aan, zo wiegde je jezelf tot rust.' (uit Schaduwkind van P.F. Thomese)
'Je maakte haar gereed, want ze ging nu zonder ons, ze moest voor het eerst alleen op reis, ja zo meteen werd ze opgehaald. Je waste haar, je oliede haar huid, je trok haar schone kleertjes aan, tot het klaar was en er niet meer te doen viel voor je. En plotseling waren je armen zo leeg, je tilde het lichaampje op en klemde het tegen je aan, zo wiegde je jezelf tot rust.' (uit Schaduwkind van P.F. Thomese)
Besproken
Je wordt nog
vaak besproken als we samenzijn
Je naam wordt
nog steeds genoemd onder ons
Je telt nog
altijd mee als we vertellen
Je bent wel
uit ons zicht, niet uit ons hart
Je wordt ook
nu nog gezien met andere ogen
Je stem echoot
nog na in de leegte die je naliet
Je betekenis
verstaan we nu soms nog beter dan voorheen
Je bent
niet meer weg te denken op onze levensweg
(uit: Je naam klinkt in ons door van Marinus
van den Berg)
Je naam
Als ik je
naam in het zand had
geschreven,
hadden de
golven hem na korte
tijd uitgewist.
Als ik je
naam in een boom
had gegrift,
was de
schors met de tijd
vergaan.
Als ik je
naam in marmer
had gekapt,
was de
steen na veel
tijd gebroken.
Maar ik heb
je naam in mijn
hart geborgen
en daar
wordt hij voor de
eeuwigheid goed
bewaard
Ruimte (WLD lied 2014)
Refrein:
Mag ik even bij je schuilen,
is er plaats voor mijn verdriet
Mag ik even bij je huilen,
want vergeten kan ik niet
Soms zijn
woorden niet toereikend
en soms zijn er geen woorden voor
Soms zijn
woorden ook ontwijkend
geef dan ruimte en vraag niet door
Maar is
zwijgen niet te dragen
laat mij praten zoveel ik wil
Jaren
maanden, weken, dagen
geef mij ruimte, het is zo stil
Is het
eenzaam in het donker
ben dan bij me en
raak me aan
Wijs mij op
het lichtgeflonker
geef mij ruimte om
op te staan
Heb ik weer
mijzelf hervonden
sta dan naast me en spoor me aan
Heb ik weer
de weg gevonden
geef mij ruimte om door te gaan
(Melodie: Donna, tekst: Hanny van Belkom)
De kinderen van voorbij
De kinderen
van voorbij
wij noemen
ze hier samen
De kinderen
van voorbij
wij noemen
ze bij namen
Zo
vlinderen zij binnen
in woorden
en in zinnen
en zijn wij
even bij elkaar
tegen het
einde van het jaar
De kinderen van voorbij
zij blijven
met ons leven
De kinderen
van voorbij
ze zijn met
ons verweven
in liefde,
in verhalen
die wij zo
graag herhalen
in
bloemengeuren, in een lied
dat
opklinkt uit verdriet
De kinderen van voorbij
zij worden
niet vergeten
De kinderen
van voorbij
zijn in een
ander weten
De kinderen
van voorbij
zijn in het
licht, zijn vrij
(vrij naar De Mensen van Voorbij van Hanna Lam)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten